แบบภาวะผู้ตามของครูโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชนจังหวัดกระบี่

Abstract

การวิจัยเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับภาวะผู้ตามของครูโรงเรียนเอกชนสอน ศาสนาอิสลาม สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดกระบี่ 2) เปรียบเทียบ ระดับภาวะผู้ตามของครูโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริม การศึกษาเอกชน จังหวัดกระบี่ จำแนกตาม เพศ อายุ ประสบการณ์การทำงาน และขนาดโรงเรียน 3) รวบรวมแนวทางการส่งเสริมคุณลักษณะผู้ตามที่มีประสิทธิผลโดยใช้วิธีการวิจัยเชิงสำรวจ เก็บรวบรวม ข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นครูโรงเรียนเอกชนสอนสาสนาอิสลาม สังกัดสำนักงาน คณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดกระบี่จำนวน 235 คน และการสัมภาษณ์ผู้บริหารโรงเรียน เอกชนสอนศาสนาอิสลามจำนวน 3 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลประกอบด้วยค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย เลขคณิต คำเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าทีและเอฟ ผลการวิจัยพบว่า 1) ครูโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริม การศึกษาเอกชนจังหวัดกระบี่มีระดับภาวะผู้ตามแบบมีประสิทธิผล แบบปรับตาม และแบบเอาตัวรอด อยู่ในระดับสูง และมีภาวะผู้ตามแบบห่างเหินและเฉื่อยชาอยู่ในระดับปานกลาง 2) ครูโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม สังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดกระบี่ที่มีเพศ อายุ ประสบการณ์การทำงาน และขนาดโรงเรียนต่างกัน มีระดับภาวะผู้ตามทั้ง 5 แบบได้แก่ภาวะผู้ตามแบบห่างเหิน แบบปรับตาม แบบเอาตัวรอด แบบเฉื่อยชาและแบบมีประสิทธิผล แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) แนวทางการส่งเสริมพฤติกรรมภาวะผู้ตามของครูที่มีประสิทธิผล คือผู้บริหารควรใช้ การบริหารแบบมีส่วนร่วม มีการปรึกษาหารือร่วมกัน สร้างความสัมพันธ์ที่ตีต่อกัน ส่งเสริมให้มีการจัด อบรมครูอย่างต่อเนื่อง มอบหมายงานให้ตรงกับความถนัด และควรสร้างแรงจูงใจโดยการชมเชยและให้ รางวัลเป็นต้น