Please use this identifier to cite or link to this item:
http://kb.psu.ac.th/psukb/handle/2016/18160
Full metadata record
DC Field | Value | Language |
---|---|---|
dc.contributor.author | ภูวดล ธนะเกียรติไกร | - |
dc.contributor.author | บุษบา ฤกษ์อำนวยโชค | - |
dc.date.accessioned | 2023-05-16T02:43:52Z | - |
dc.date.available | 2023-05-16T02:43:52Z | - |
dc.date.issued | 2561 | - |
dc.identifier.uri | http://kb.psu.ac.th/psukb/handle/2016/18160 | - |
dc.identifier.uri | https://tnrr.nriis.go.th/#/services/research-report/detail/296386 | - |
dc.description.abstract | Cartridges, bullets, and casings (CBCs) are commonly encountered in shooting incidences and could provide valuable DNA information from touch DNA that has been left during bullet handling and gun loading; however, conventional DNA analysis has yielded very poor results. Direct PCR, in which the DNA extraction and quantification steps are bypassed, has been shown to provide comparable and sometimes improved results from touch DNA and trace DNA samples. Here, we aimed to apply direct PCR with bullet casings (from three ammunition types and guns) and evaluate whether it should be recommended as a standard operating protocol for forensic DNA analysts. Three experiments were carried out to investigate the following: the effect of firing on DNA deposited on bullet cosings; the effect of gun and ammunition types on STR profile quality; and the feasibility of using direct PCR with actual cases via typing of mock casework samples. DNA extraction resulted in a loss of about 40% of DNA originally deposited, and firing a bullet decreased the amount of DNA recovered by 27%6. We recovered means (and 95% credible intervals) of 11.1 (7.9 to 13.9), 5.6 (3.0 to 7.7), 2.3 (0.2 to 4.0) alleles from touch DNA on fired bullet casings using the direct PCR protocol, conventional extraction protocol, and dilution protocol, respectively. No statistical difference in alleles recovered was observed between different fired ammunition types from three guns (9mm, 7.62 mm, and 5.56 mm from Glock Model 19, AK47, and Tavor T-21, respectively). As expected, mixed 'DNA profiles were observed in 40% of mock casework samples in which guns are shared between volunteers, which can complicate profile interpretation. This study showed that direct PCR from bullet casings improved STR profiles. As the direct PCR protocol is quicker, cheaper, and resulted in more alleles recovered, forensic DNA analysts may benefit from using direct PCR. | en_US |
dc.language.iso | th | en_US |
dc.publisher | มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ | en_US |
dc.subject | ลายพิมพ์ดีเอ็นเอ | en_US |
dc.subject | การพิสูจน์ดีเอ็นเอ | en_US |
dc.subject | การพิสูจน์เอกลักษณ์ | en_US |
dc.subject | กระสุนปืน | en_US |
dc.title | ดีเอ็นเอจากซองกระสุน กระสุน และปลอกกระสุน ด้วยวิธีไดเร็คพีซีอาร์ | en_US |
dc.title.alternative | Direct PCR DNA typing from touch DNA on cartridges, bullets, and casings (CBCs) | en_US |
dc.title.alternative | รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์โครงการ ดีเอ็นเอจากซองกระสุน กระสุน และปลอกกระสุน ด้วยวิธีไดเร็คพีซีอาร์ | en_US |
dc.type | Technical Report | en_US |
dc.contributor.department | Faculty of Science (Applied Science) | - |
dc.contributor.department | คณะวิทยาศาสตร์ ภาควิชาวิทยาศาสตร์ประยุกต์ | - |
dc.contributor.department | มหาวิทยาลัยมหิดล ภาควิชาพยาธิวิทยา | - |
dc.description.abstract-th | กระสุนปืนและปลอกกระสุนปืนถูกพบได้บ่อยในที่เกิดเหตุของคดีความที่มีการใช้ปืน ซึ่งอาจจะเป็นแหล่งของดีเอ็นเอที่เกิดจากการสัมผัสระหว่างการบรรจุกระสุนลงซองกระสุนหรือการใส่ลูกกระสุน อย่างไรก็ตาม การตรวจพิสูจน์ดีเอ็นเอจากหลักฐานดังกล่าวด้วยวิธีมาตรฐานนั้นให้รูปแบบลายพิมพ์ดีเอ็นเอ (STR proile) ที่ไม่สมบูรณ์หรือไม่สามารถนำไปใช้การในชั้นศาลได้ กระบวนการไดเร็คพีซีอาร์ (Direct PCR) หรือกรจัดทำลายพิมพ์ดีเอ็นเอจากวัตถุพยานโดยตรงโดยไม่ผ่านการสกัดดีเอ็นเอได้ถูก แสดงให้เห็นว่าสามารถเพิ่มความสมบูรณ์ของรูปแบบลายพิมพ์ดีเอ็นเอจากวัตถุพยานที่มีดีเอ็นเอจากการสัมผัส โดยมีงานวิจัยเพียงแค่สองงานก่อนหน้าที่นำกระบวนการไดเร็คพืซีอาร์มาใช้เพื่อเพิ่มปริมาณดีเอ็นเอจากกระสุนปืนแล:ปลอกกระสุนปิน และทั้งสองงานยังมีขอบเขตการวิจัยที่จำกัด ดังนั้น ในงานวิจัยนี้ทางผู้วิจัยจึงนำกระบวนการไดเร็คพี่ซีอาร์มาใช้ในการเพิ่มประสิทธิภาพและความสำเร็จในการจัดทำรูปแบบลายพิมพ์ดีเอ็นเฮ ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่า การสกัดดีเอ็นเอมีประสิทธิภาพต่ำ และทำให้เกิดการสูญเสียคิเอ็นเอไปมากถึงร้อยละ 40 ของดีเอ็นเอตั้งต้น ในขณะที่กระบวนการยิงปืนทำให้สูญเสียดิเอ็นเอไปอีกร้อยละ 27 เมื่อทำการเปรียบเทียบการจัดทำลายพิมพ์ดีเอ็นเอแบบมาตรฐาน การจัดทำลายพิมพ์ดีเอ็นเอแบบไดเร็คพีซีอาร์ และการจัดทำลายพิมพ์ตีเอ็นเอแบบไดลูชั่นพีซีอาร์ จากปลอกกระสุนปืน 9 มม. ที่ผ่านการยิงแล้ว พบว่าการจัดทำลายพิมพ์ดีเอ็นเอแบบไดเร็คพีซีอาร์สามารถให้จำนวนอัลลีลที่สูงที่สุดเมื่อเทียบกับอีกสองวิธี โดยมีค่าเฉลี่ยและช่วงเชื่อถือ (Credtible interval) อยู่ที่ 11.1 (7.9 - 13.9) สำหรับวิธีไดเร็คพีซีอาร์ 5.6 (3.0 -7.7 สำหรับวิธีมาตรฐาน และ 2.3 (0.2 4.0) สำหรับวิธีไดลูชั่นพีซีอาร์ การจัดทำลายพิมพ์ดีเอ็นเอแบบไดเร็คพีซีอาร์จากปลอกกระสุนปืนที่ผ่านการยิ่งแล้วสามชนิด (9 มม. 7.02 มม. และ 5.5 มม. แสดงให้เห็นว่าจำนวนอัลลีลที่ได้รับจากกระสุนและปืนทั้งสามชนิดไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ นอกจากนี้ การทดลองการจำลองเหตุการณ์จริงที่มีการใช้ปืนร่วมกันแสดงให้เห็นว่ามีรูปแบบลายพิมพ์ดีเอ็นเอผสมถึงร้อยละ 40 ของตัวอย่าง ดังนั้นการแปลผลจากคดีความจริงจึงมีน่าจะความยุ่งยากและซับซ้อน ซึ่งน่าจะต้องมีการนำระบบการแปลผลที่ใช้โมเดลการคำนวณค่าความน่าจะเป็น (Expert interpretation system using continuous model) มาใช้ โดยสรุป การนำเทคนิคไดเร็คพี่ซีอาร์มาใช้เพื่อจัดทำลายพิมพ์ดีเอ็นเอจากปลอกกระสุนประสบความสำเร็จ มีประสิทธิภาพสูง รวดเร็ว และประหยัดค่าใช้จ่าย เหมาะกับการนำไปใช้กับตัวอย่างปลอกกระสุนจากคดีความจริงต่อไป | en_US |
Appears in Collections: | 340 Research |
Files in This Item:
There are no files associated with this item.
Items in PSU Knowledge Bank are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.