กรุณาใช้ตัวระบุนี้เพื่ออ้างอิงหรือเชื่อมต่อรายการนี้:
http://kb.psu.ac.th/psukb/handle/2016/17553
ชื่อเรื่อง: | พฤติกรรมการสื่อสารสารสนเทศทางการเมืองของเยาวชนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ |
ชื่อเรื่องอื่นๆ: | Political Information Communication Behavior of Youths in Three Southern Border Provinces |
ผู้แต่ง/ผู้ร่วมงาน: | นวพล แก้วสุวรรณ Faculty of Humanities and Social Sciences (Library and Information Science) คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ภาควิชาบรรณารักษศาสตร์และสารนิเทศศาสตร์ |
คำสำคัญ: | พฤติกรรมการสื่อสารสารสนเทศ;ไทย (จังหวัดชายแดนภาคใต้) |
วันที่เผยแพร่: | 2565 |
สำนักพิมพ์: | มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, วิทยาเขตปัตตานี |
บทคัดย่อ: | การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการสื่อสารสารสนเทศทางการเมือง และศึกษาการตัดสินใจในการมีส่วนร่วมทางการเมืองของเยาวชนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ โดยใช้แบบสอบถามกับกลุ่มตัวอย่างที่เป็นเยาวชน มีอายุตั้งแต่ 18 - 25 ปี และมีภูมิลำเนาอยู่ในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ได้แก่ จังหวัดปัตตานี จังหวัดนราธิวาส และจังหวัดยะลา โดยจำแนกตามแหล่งที่อยู่อาศัย ได้แก่ สังคมเมือง และสังคมชนบท จำนวน 330 คน โดยใช้วิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าสถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย การแจกแจงความถี่ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลวิจัยพบว่า 1. พฤติกรรมการสื่อสารสารสนเทศทางการเมือง ประกอบด้วย 1.1 ความต้องการสารสนเทศทางการเมือง ภาพรวมอยู่ในระดับมาก (x̅ = 4.17) โดยต้องการสารสนเทศที่เกี่ยวกับการเริ่มพูดคุยประเด็นทางการเมืองสูงที่สุด (x̅ = 4.27) รองลงมา คือ ต้องการสารสนเทศที่เกี่ยวกับการร่วมรณรงค์ทางการเมือง (x̅ = 4.26) และต้องการสารสนเทศที่เกี่ยวกับการเข้าร่วมกิจกรรมของพรรคการเมือง (x̅ = 4.26) ตามลำดับ 1.2 การแสวงหาสารสนเทศทางการเมือง ภาพรวมอยู่ในระดับมาก (x̅ = 3.54) โดยมีการแสวงหาสารสนเทศทางการเมืองจากแหล่งอินเตอร์เน็ตสูงที่สุด (x̅ = 4.41) รองลงมา คือ แหล่งองค์การทางการเมือง (x̅ = 3.80) และแหล่งสารสนเทศบุคคล (x̅ = 3.52) ตามลำดับ 1.3 การใช้สารสนเทศทางการเมือง ภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง (x̅ = 3.47) โดยมีการใช้สารสนเทศทางการเมืองในด้านการใช้สิทธิเลือกตั้งสูงที่สุด (x̅ = 3.83) รองลงมา คือ ใช้สารสนเทศทางการเมืองในการแสดงความสนใจต่อกิจกรรมทางการเมือง (x̅ = 3.77) และใช้สารสนเทศทางการเมืองในการร่วมรณรงค์ทางการเมือง (x̅ = 3.71) ตามลำดับ 2. การเปิดรับสารสนเทศทางการเมือง มีการใช้โทรศัพท์เป็นเครื่องมือในการเปิดรับสารสนเทศจากเครือข่ายสังคมออนไลน์มากที่สุด สำหรับวิธีในการได้รับข้อมูลข่าวสารทางการเมือง ส่วนใหญ่ได้รับด้วยวิธีการได้ยินการสนทนาการเมือง ทั้งนี้ลักษณะของสารสนเทศทางการเมืองที่ได้รับส่วนใหญ่อยู่ในลักษณะของเสียงโฆษณาพรรคการเมืองผ่านสื่อวิทยุ โทรทัศน์ และเครือข่ายสังคมออนไลน์ โดยคิดว่าคุณภาพของข่าวสารทางการเมืองที่ได้รับส่วนใหญ่ตรงกับความต้องการและนำไปใช้ในการตัดสินใจทางการเมืองได้ 3. การตัดสินใจในการมีส่วนร่วมทางการเมือง ภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง (x̅ = 3.33) โดยมีส่วนร่วมในด้านการใช้สิทธิเลือกตั้งสูงที่สุด (x̅ = 3.79) รองลงมา คือ การแสดงความสนใจต่อกิจกรรมทางการเมือง (x̅ = 3.64) และการชักจูงผู้อื่นให้เลือกตั้งผู้ที่ตนสนับสนุน (x̅ = 3.36) ทั้งนี้มีการตัดสินใจมีส่วนร่วมทางการเมืองในด้านการบริจาคเงินสนับสนุนและระดมทุนน้อยที่สุด ซึ่งอยู่ในระดับปานกลาง (x̅ = 2.97) |
Abstract(Thai): | The objectives of this research were to study political information communication behavior and to study the decision making on political participation among youths in the three southern border provinces. This research was a survey research using questionnaires with a sample of youth aged 18-25 years and domiciled in the three southern border provinces of Pattani, Narathiwat, and Yala, classified by habitat. Comprising 330 people in urban and rural communities by random sampling method and data analysis using percentage, mean, frequency, and standard deviation. The results showed that: 1. Political information communication behavior 1.1 The need for political information, overall was at a more level (x̅ = 4.17), with the highest need for information on starting political discussions (x̅ = 4.27), followed by information on political campaign participation (x̅ = 4.26) and required information about participation in political party activities (x̅ = 4.26). 1.2 The political information seeking, overall was at a more level (x̅ = 3.54) with the highest search for political information from internet sources (x̅ = 4.41), followed by political organization sources (x̅ = 3.80) and personal information sources (x̅ = 3.52). 1.3 The political information Using, overall was at a moderate level (x̅ = 3.47), with the highest use of political information on the use of voting rights (x̅ = 3.83), followed by the use of political information to show interest in political activities. (x̅ = 3.77) and use political information to participate in political campaigns (x̅ = 3.71). 2. Exposure to political information, the telephone is the most common social networking tool for information exposure, for the most part political information exposure is obtained by means of hearing from political conversations. However, the nature of political information received mostly in the form of political party advertisements through radio, television, and social networks, thinking that the quality of political information received mostly meets the needs to political decision. 3. The decision on political participation, overall was at a moderate level (x̅ = 3.33), with the highest participation in voting rights (x̅ = 3.79), followed by the expression of interest in political activities (x̅ = 3.64) and soliciting others to select their sponsors (x̅ = 3.36). The least amount of political participation decisions made in contributions and fundraising, which was in the Moderate level (x̅ = 2.97). |
URI: | http://kb.psu.ac.th/psukb/handle/2016/17553 |
ปรากฏในกลุ่มข้อมูล: | 421 Research |
แฟ้มในรายการข้อมูลนี้:
แฟ้ม | รายละเอียด | ขนาด | รูปแบบ | |
---|---|---|---|---|
rs002_65.pdf | 4.23 MB | Adobe PDF | ดู/เปิด |
รายการทั้งหมดในระบบคิดีได้รับการคุ้มครองลิขสิทธิ์ มีการสงวนสิทธิ์เว้นแต่ที่ระบุไว้เป็นอื่น