Please use this identifier to cite or link to this item: http://kb.psu.ac.th/psukb/handle/2016/17842
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorChidchanok Leethanakul-
dc.contributor.authorBoontida Changkhaokham-
dc.date.accessioned2023-02-23T08:51:57Z-
dc.date.available2023-02-23T08:51:57Z-
dc.date.issued2022-
dc.identifier.urihttp://kb.psu.ac.th/psukb/handle/2016/17842-
dc.descriptionThesis (Ph.D., Oral Health Sciences)--Prince of Songkla University, 2022en_US
dc.description.abstractThe effects of mechanical stimulation on osteoclastic differentiation differ depending on the pattern of mechanical loading. However, there is still no knowledge about mechanical vibration combination with compressive force applied on osteoclast precursor cells. Objectives This study purposed to investigate the effects of compressive force combined with mechanical vibration or mechanical vibration alone on osteoclastogenesis in RAW 264.7 cells, a murine osteoclastic-like cell line. Materials and Methods Murine monocyte/macrophage RAW 264.7 cells were used as model osteoclast precursor cells. To determine the optimal compressive force and mechanical vibration. Various compressive force (0.3, 0.6 or 0.9 g/cm2) was applied to RAW 264.7 cells and induced with either 30 Hz or 60 Hz at 0.49 g. To determine the effects of compressive force combination with mechanical vibration, RAW 264.7 cells were subjected to suitable compressive force or mechanical vibration for 20 min every 24 h for 4 days or combination of compressive force and vibration. Cell viability was assessed using Prestoblue assay. NFATc1, DC-STAMP and CTSK gene expression were measured by quantitative realtime reverse transcription polymerase chain reaction (RT-PCR) and the numbers of TRAP-positive multinucleated cells (MNCs) were counted and analyzed Results: Compressive force combination with mechanical vibration significantly increased the numbers of TRAP-positive multinucleated cells when compared with compressed or vibrated group (P<0.05). Application of force on RAW 264.7 cells did not significantly affect cell viability. The combination of compressive force and vibration significantly increased NFATc1, DC-STAMP, and CTSK mRNA expression, compared to compressive force or vibration alone (P<0.05). Conclusions: Compressive force combined with mechanical vibration induces osteoclastogenesis and upregulates the expression of NFATc1, DC-STAMP and CTSK gene on RAW 264.7 cells. These results provide more insight into the mechanisms by which vibratory force accelerates orthodontic tooth movement.en_US
dc.language.isoenen_US
dc.publisherPrince of Songkla Universityen_US
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Thailand*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/th/*
dc.subjectOcclusion (Dentistry)en_US
dc.titleEffects of Compressive Stress Combined with Mechanical Vibration on Osteoclastogenesis of RAW 264.7 Cellsen_US
dc.title.alternativeผลของแรงกดร่วมกับแรงสั่น ต่อกระบวนการสร้างเซลล์สลายกระดูกในเซลล์เพาะเลี้ยงแมคโครฟาจ (RAW 264.7)en_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.departmentFaculty of Dentistry (Oral Biology and Occlusion)-
dc.contributor.departmentคณะทันตแพทยศาสตร์ ภาควิชาชีววิทยาช่องปากและระบบการบดเคี้ยว-
dc.description.abstract-thผลของแรงต่อการกระตุ้นกระบวนการสร้างเซลล์สลายกระดูกมีความแตกต่างกัน รูปแบบการให้แรง แต่อย่างไรก็ตามยังไม่มีการศึกษาใด ที่ศึกษาเกี่ยวกับการให้แรงสั่น ร่วมกับแรงกด ในเซลล์ต้นกำเนิดเซลล์สลายกระดูก วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลของการกระตุ้น ด้วยแรงกด และ/หรือ แรงสั่น ต่อกระบวนการสร้างเซลล์สลายกระดูก ในเซลล์ RAW264.7 (เซลล์แมคโครฟาจจากหนู) วิธีการวิจัย เซลล์ RAW 264.7 ของหนู ถูกใช้เป็นเซลล์ต้นกำเนิด เซลล์สลายกระดูก ในการศึกษาเพื่อหาขนาดของแรงกด และแรงสั่นสะเทือน ที่เหมาะสม เพื่อนำมาใช้ ในการให้แรงกดร่วมกับแรงสั่นสะเทือน เซลล์ RAW 264.7 ถูกกระตุ้นด้วยแรงกด ที่ขนาดต่างๆกัน (0.3 0.6 หรือ 0.9 กรัม ต่อตารางเซนติมตร) และถูกกระตุ้นด้วย แรงสั่นสะเทือนขนาดต่างๆกัน (30 เฮิรตซ์ หรือ 60 เฮิรตซ์) ที่ขนาด 0.49 กราวิตี้ ในการศึกษา เพื่อหาผลของการ กระตุ้นด้วย แรงสั่นสะเทือน ร่วมกับแรงกด เซลล์ RAW 264.7 ถูกกระตุ้นด้วยแรงกดและแรงสั่นสะเทือน ที่เหมาะสม เป็นเวลา 20 นาทีต่อวันจำนวน 4 รอบ ต่อเนื่องเป็นเวลา 4 วัน หรือถูกกระตุ้นด้วย แรงสั่นสะเทือนร่วมกับแรงกด จากนั้นทำการวัดปริมาณการมีชีวิตของเซลล์ ด้วยวิธี เพรสโตบลู (Prestoblue) วัดปริมาณการแสดงออก ของยีนส์ เอ็นแฟทซีวัน ดีซีแสตมป์ และคาเทปซิน เค ด้วยวิธี ควอนทิเททีฟ เรียลไทม์ พีซีอาร์ (quantitative real-time PCR) วัดจำนวนแทรป พอสิทีฟ มัลตินิวเคลียส เซลล์ (TRAP-positive multinucleated cells) ด้วยวิธีย้อมแทรป (TRAP staining) ผลการศึกษา เมื่อกระตุ้นด้วยแรงกดร่วมกับแรงสั่น มีผลส่งเสริมให้ จำนวน แทรป พอสิทีฟ มัลตินิวเคลียส เซลล์ เพิ่มมากขึ้น เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มที่ได้รับ แรงกด หรือแรงสั่น เพียงอย่างเดียว อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) อีกทั้ง การให้แรงแต่ละชนิด ไม่มีผลต่อการมีชีวิต ของเซลล์ และเมื่อเปรียบเทียบกับการให้ แรงกด แรงสั่น หรือแรงกดร่วมกับแรงสั่น พบว่า เมื่อให้ แรงกดและแรงสั่นร่วมกัน มีการส่งเสริมการแสดงออก ของยีนส์ เอ็นแฟทซีวัน ดีซีแสตมป์ และคาเทปซิน เค เพิ่มมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สรุปผล แรงกดร่วมกับแรงสั่นสะเทือน กระตุ้นกระบวนการ สร้างเซลล์สลายกระดูก อีกทั้ง เพิ่มยีนส์ เอ็นแฟทซีวัน ดีซีแสตมป์ และคาเทปซิน เค ในเซลล์ RAW 264.7 การเร่งการเคลื่อนที่ของฟันด้วยแรงสั่นสะเทือนen_US
Appears in Collections:660 Thesis

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
6210830005.pdf5.42 MBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons